duroare

Romanian

Etymology

Inherited from Latin dolōrem, accusative singular of dolor, from Proto-Italic *dolōs, from Proto-Indo-European *dolh₁ōs, derived from the root *delh₁- (to split, divide).[1]

Noun

duroare f (plural durori)

  1. (archaic, regional) pain
    Synonym: durere
  2. (archaic) rheumatism
    Synonym: reumatism

Declension

Declension of duroare
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative duroare duroarea durori durorile
genitive-dative durori durorii durori durorilor
vocative duroare, duroareo durorilor

References

  1. ^ durea”, in DEX online—Dicționare ale limbii române (Dictionaries of the Romanian language) (in Romanian), 20042025