duruitură

Romanian

Etymology

From durui +‎ -tură.

Noun

duruitură f (plural duruituri)

  1. rumble

Declension

Declension of duruitură
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative duruitură duruitura duruituri duruiturile
genitive-dative duruituri duruiturii duruituri duruiturilor
vocative duruitură, duruituro duruiturilor