dygnitarz

Polish

Etymology

Borrowed from German Dignitar.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /dɘɡˈɲi.taʂ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -itaʂ
  • Syllabification: dyg‧ni‧tarz

Noun

dygnitarz m pers

  1. dignitary (important or influential person)
    Synonym: dostojnik

Declension

Declension of dygnitarz
singular plural
nominative dygnitarz dygnitarze
genitive dygnitarza dygnitarzy
dative dygnitarzowi dygnitarzom
accusative dygnitarza dygnitarzy
instrumental dygnitarzem dygnitarzami
locative dygnitarzu dygnitarzach
vocative dygnitarzu dygnitarze

Derived terms

adjective
nouns
  • dygnitarstwo
  • dygnitarzówna
adverb
  • po dygnitarsku
noun
  • dygnitariat

References

  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “dygnitarz”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “dygnitarz”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

Further reading

  • dygnitarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dygnitarz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.