dysharmonia
See also: dysharmonią
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /dɘs.xarˈmɔɲ.ja/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔɲja
- Syllabification: dys‧har‧mon‧ia
Noun
dysharmonia f
- discrepancy, disharmony, inharmony, mismatch
- Synonyms: rozdźwięk, dysonans, rozbieżność
- (music) dissonance (conflicting notes that are not overtones of the note or chord sounding)
- Synonym: dysonans
Declension
Declension of dysharmonia
| singular | |
|---|---|
| nominative | dysharmonia |
| genitive | dysharmonii |
| dative | dysharmonii |
| accusative | dysharmonię |
| instrumental | dysharmonią |
| locative | dysharmonii |
| vocative | dysharmonio |
Derived terms
adjectives
- dysharmoniczny
- dysharmonijny
verb
- dysharmonizować
Related terms
adverb
- dysharmonijnie
noun
- dysharmonijność
Further reading
- dysharmonia in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dysharmonia in Polish dictionaries at PWN