rozdźwięk

Polish

Etymology

Deverbal from rozdźwięczeć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrɔz.d͡ʑvjɛŋk/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔzd͡ʑvjɛŋk
  • Syllabification: roz‧dźwięk

Noun

rozdźwięk m inan

  1. dysharmonia, dissonance

Declension

Declension of rozdźwięk
singular plural
nominative rozdźwięk rozdźwięki
genitive rozdźwięku rozdźwięków
dative rozdźwiękowi rozdźwiękom
accusative rozdźwięk rozdźwięki
instrumental rozdźwiękiem rozdźwiękami
locative rozdźwięku rozdźwiękach
vocative rozdźwięku rozdźwięki
noun
verbs

Further reading

  • rozdźwięk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozdźwięk in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.