dysig
Old English
Alternative forms
Etymology
From Proto-West Germanic *dusīg.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdy.sij/, [ˈdy.zij]
Adjective
dysiġ (comparative dysigra, superlative dysigast)
Declension
Declension of dysiġ — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | dysiġ | dysiġ | dysiġ |
| Accusative | dysiġne | dysiġe | dysiġ |
| Genitive | dysiġes | dysiġre | dysiġes |
| Dative | dysiġum | dysiġre | dysiġum |
| Instrumental | dysiġe | dysiġre | dysiġe |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | dysiġe | dysiġa, dysiġe | dysiġ |
| Accusative | dysiġe | dysiġa, dysiġe | dysiġ |
| Genitive | dysiġra | dysiġra | dysiġra |
| Dative | dysiġum | dysiġum | dysiġum |
| Instrumental | dysiġum | dysiġum | dysiġum |
Declension of dysiġ — Weak
Noun
dysiġ n
- an error, folly
- ignorance
- Synonym: nytennes
- foolishness
- Synonym: unġesċēadwīsnes
Declension
Strong a-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dysiġ | dysiġ |
| accusative | dysiġ | dysiġ |
| genitive | dysiġes | dysiġa |
| dative | dysiġe | dysiġum |
Derived terms
- dysegian