dywanik

Polish

Etymology

From dywan +‎ -ik.

Pronunciation

  • IPA(key): /dɘˈva.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aɲik
  • Syllabification: dy‧wa‧nik

Noun

dywanik m inan

  1. diminutive of dywan
  2. (colloquial, figurative) conversation to which a superior calls their subordinate in order to admonish them
    Hypernym: rozmowa
  3. top layer of an asphalt, tar, or cobblestone road directly exposed to traffic

Declension

adjectives
  • dywaniarski
  • dywanowy
nouns
  • dywan
  • dywan perski
  • dywaniarka
  • dywaniarz

Further reading

  • dywanik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dywanik in Polish dictionaries at PWN