dziaka
Polish
Etymology
Deverbal from dziakać.
Pronunciation
- (Greater Poland):
- (Kociewie) IPA(key): /ˈd͡ʑa.ka/
Noun
dziaka f
Further reading
- Gustaw Pobłocki (1887) “dziaka”, in Słownik kaszubski z dodatkiem idyotyzmów chełmińskich i kociewskich (in Polish), 2 edition, Chełmno, page 150