dziekanat
Polish
Etymology
Learned borrowing from Medieval Latin decānātus, from Latin decānus. Doublet of dekanat.
Pronunciation
- IPA(key): /d͡ʑɛˈka.nat/
Audio: (file) - Rhymes: -anat
- Syllabification: dzie‧ka‧nat
Noun
dziekanat m inan
- (education) deanery (office held by a dean)
- (Christianity, collective) alternative form of dekanat (“deanery”)
Declension
Declension of dziekanat
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dziekanat | dziekanaty |
| genitive | dziekanatu | dziekanatów |
| dative | dziekanatowi | dziekanatom |
| accusative | dziekanat | dziekanaty |
| instrumental | dziekanatem | dziekanatami |
| locative | dziekanacie | dziekanatach |
| vocative | dziekanacie | dziekanaty |