egemenlik
Turkish
Etymology
From egemen (“sovereign”) + -lik (“-ness”).
Pronunciation
- IPA(key): /e.ɟe.menˈlic/
Audio: (file)
Noun
egemenlik (definite accusative egemenliği, plural egemenlikler)
- sovereignty
- Synonym: hakimiyet
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | egemenlik | egemenlikler |
| definite accusative | egemenliği | egemenlikleri |
| dative | egemenliğe | egemenliklere |
| locative | egemenlikte | egemenliklerde |
| ablative | egemenlikten | egemenliklerden |
| genitive | egemenliğin | egemenliklerin |
Further reading
- “egemenlik”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Çağbayır, Yaşar (2007) “egemenlik”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1373a
- Nişanyan, Sevan (2002–) “egemen”, in Nişanyan Sözlük
- Ayverdi, İlhan (2010) “egemenlik”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı