egzotikus

Hungarian

Etymology

Borrowed from Latin exoticus, from Ancient Greek ἐξωτικός (exōtikós, foreign, literally from the outside), from ἐξω- (exō-, outside), from ἐξ (ex, out of).[1] With -ikus ending.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈɛɡzotikuʃ]
  • Hyphenation: eg‧zo‧ti‧kus
  • Rhymes: -uʃ

Adjective

egzotikus (comparative egzotikusabb, superlative legegzotikusabb)

  1. exotic

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative egzotikus egzotikusak
accusative egzotikusat egzotikusakat
dative egzotikusnak egzotikusaknak
instrumental egzotikussal egzotikusakkal
causal-final egzotikusért egzotikusakért
translative egzotikussá egzotikusakká
terminative egzotikusig egzotikusakig
essive-formal egzotikusként egzotikusakként
essive-modal
inessive egzotikusban egzotikusakban
superessive egzotikuson egzotikusakon
adessive egzotikusnál egzotikusaknál
illative egzotikusba egzotikusakba
sublative egzotikusra egzotikusakra
allative egzotikushoz egzotikusakhoz
elative egzotikusból egzotikusakból
delative egzotikusról egzotikusakról
ablative egzotikustól egzotikusaktól
non-attributive
possessive – singular
egzotikusé egzotikusaké
non-attributive
possessive – plural
egzotikuséi egzotikusakéi

Derived terms

See also

  • Appendix:Hungarian words ending in -ikus

References

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN

Further reading

  • egzotikus in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
  • egzotikus in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).