einvaldur
Icelandic
Etymology
From ein- (“mono-, one”) + vald (“power”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈein.valtʏr/
Noun
einvaldur m (genitive singular einvalds, nominative plural einvaldar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | einvaldur | einvaldurinn | einvaldar | einvaldarnir |
| accusative | einvald | einvaldinn | einvalda | einvaldana |
| dative | einvaldi | einvaldinum | einvöldum | einvöldunum |
| genitive | einvalds | einvaldsins | einvalda | einvaldanna |
Related terms
- einveldi (“absolute rule, absolute monarchy”)