eitur
Faroese
Etymology 1
From Old Norse eitr, from Proto-Germanic *aitrą, from Proto-Indo-European *h₂oyd-, *h₂eyd-.
Noun
eitur n (genitive singular eiturs, uncountable)
Declension
| n13-s | singular | |
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | eitur | eitrið |
| accusative | eitur | eitrið |
| dative | eitri | eitrinum |
| genitive | eiturs | eitursins |
Derived terms
- eiturbroddur
- eiturfon
- eiturkoppur
- eiturormur
- eiturslanga
- eitursoppur
Etymology 2
Verb
eitur
Icelandic
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈeiːtʏr]
- Rhymes: -eiːtʏr
Noun
eitur n (genitive singular eiturs, nominative plural eitur)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | eitur | eitrið | eitur | eitrin |
| accusative | eitur | eitrið | eitur | eitrin |
| dative | eitri | eitrinu | eitrum | eitrunum |
| genitive | eiturs | eitursins | eitra | eitranna |