ekabahasa

Indonesian

Etymology

From eka- (mono-) +‎ bahasa (language).

Adjective

ekabahasa (comparative lebih ekabahasa, superlative paling ekabahasa)

  1. monolingual
    Menjadi seorang yang ekabahasa tidak sepenuhnya buruk.
    Being a monolingual isn't necessarily a bad thing.

Further reading

Malay

Etymology

Sanskritic formation from eka- (mono-) +‎ bahasa (language).

Pronunciation

  • IPA(key): [e.ka.ba.ha.sa], [e.ka.ba.hə.sa]
    • (Johor-Riau) IPA(key): [e.ka.ba.ha.sə], [e.ka.ba.hə.sə]
  • Rhymes: -sa, -a
  • Hyphenation: e‧ka‧ba‧ha‧sa

Adjective

ekabahasa (Jawi spelling ايکابهاس)

  1. Monolingual:
    1. Having the ability to speak only one language.
      pelajar ekabahasamonolingual student
    2. Written in only one language (of a dictionary).
      kamus ekabahasamonolingual dictionary

Derived terms

  • berekabahasa (to speak only one language)

Further reading