emphyteoticus
Latin
Etymology
From Ancient Greek ἐμφυτευτικός (emphuteutikós). By surface analysis, emphyteuma + -icus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɛm.pʰy.teˈɔ.tɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [em.fi.t̪eˈɔː.t̪i.kus]
Adjective
emphyteoticus (feminine emphyteotica, neuter emphyteoticum); first/second-declension adjective
- (Medieval Latin) alternative form of emphyteuticus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | emphyteoticus | emphyteotica | emphyteoticum | emphyteoticī | emphyteoticae | emphyteotica | |
| genitive | emphyteoticī | emphyteoticae | emphyteoticī | emphyteoticōrum | emphyteoticārum | emphyteoticōrum | |
| dative | emphyteoticō | emphyteoticae | emphyteoticō | emphyteoticīs | |||
| accusative | emphyteoticum | emphyteoticam | emphyteoticum | emphyteoticōs | emphyteoticās | emphyteotica | |
| ablative | emphyteoticō | emphyteoticā | emphyteoticō | emphyteoticīs | |||
| vocative | emphyteotice | emphyteotica | emphyteoticum | emphyteoticī | emphyteoticae | emphyteotica | |
Descendants
- French: emphytéotique