emphyteoticus

Latin

Etymology

From Ancient Greek ἐμφυτευτικός (emphuteutikós). By surface analysis, emphyteuma +‎ -icus.

Pronunciation

Adjective

emphyteoticus (feminine emphyteotica, neuter emphyteoticum); first/second-declension adjective

  1. (Medieval Latin) alternative form of emphyteuticus
    • 1566, Sacro Regio Consiglio, Decisiones Sacri Regii Consilii Neapolitani ab Excellent Viris[1], Haeredes Iacobi Lunctae, page 417:
      ſed contractus emphyteoticus non ex bonae fidei quia non poſitus in actionum inſtit de actio
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative emphyteoticus emphyteotica emphyteoticum emphyteoticī emphyteoticae emphyteotica
genitive emphyteoticī emphyteoticae emphyteoticī emphyteoticōrum emphyteoticārum emphyteoticōrum
dative emphyteoticō emphyteoticae emphyteoticō emphyteoticīs
accusative emphyteoticum emphyteoticam emphyteoticum emphyteoticōs emphyteoticās emphyteotica
ablative emphyteoticō emphyteoticā emphyteoticō emphyteoticīs
vocative emphyteotice emphyteotica emphyteoticum emphyteoticī emphyteoticae emphyteotica

Descendants

  • French: emphytéotique