empticius
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [eːmpˈtiː.ki.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [empˈt̪iː.t͡ʃi.us]
Adjective
ēmptīcius (feminine ēmptīcia, neuter ēmptīcium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ēmptīcius | ēmptīcia | ēmptīcium | ēmptīciī | ēmptīciae | ēmptīcia | |
| genitive | ēmptīciī | ēmptīciae | ēmptīciī | ēmptīciōrum | ēmptīciārum | ēmptīciōrum | |
| dative | ēmptīciō | ēmptīciae | ēmptīciō | ēmptīciīs | |||
| accusative | ēmptīcium | ēmptīciam | ēmptīcium | ēmptīciōs | ēmptīciās | ēmptīcia | |
| ablative | ēmptīciō | ēmptīciā | ēmptīciō | ēmptīciīs | |||
| vocative | ēmptīcie | ēmptīcia | ēmptīcium | ēmptīciī | ēmptīciae | ēmptīcia | |
References
- “empticius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- empticius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.