engarabitar
Spanish
Verb
engarabitar (first-person singular present engarabito, first-person singular preterite engarabité, past participle engarabitado)
- to curl up (said of fingers and toes, due to the cold)
Conjugation
Conjugation of engarabitar (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of engarabitar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive engarabitar | dative | engarabitarme | engarabitarte | engarabitarle, engarabitarse | engarabitarnos | engarabitaros | engarabitarles, engarabitarse |
| accusative | engarabitarme | engarabitarte | engarabitarlo, engarabitarla, engarabitarse | engarabitarnos | engarabitaros | engarabitarlos, engarabitarlas, engarabitarse | |
| with gerund engarabitando | dative | engarabitándome | engarabitándote | engarabitándole, engarabitándose | engarabitándonos | engarabitándoos | engarabitándoles, engarabitándose |
| accusative | engarabitándome | engarabitándote | engarabitándolo, engarabitándola, engarabitándose | engarabitándonos | engarabitándoos | engarabitándolos, engarabitándolas, engarabitándose | |
| with informal second-person singular tú imperative engarabita | dative | engarabítame | engarabítate | engarabítale | engarabítanos | not used | engarabítales |
| accusative | engarabítame | engarabítate | engarabítalo, engarabítala | engarabítanos | not used | engarabítalos, engarabítalas | |
| with informal second-person singular vos imperative engarabitá | dative | engarabitame | engarabitate | engarabitale | engarabitanos | not used | engarabitales |
| accusative | engarabitame | engarabitate | engarabitalo, engarabitala | engarabitanos | not used | engarabitalos, engarabitalas | |
| with formal second-person singular imperative engarabite | dative | engarabíteme | not used | engarabítele, engarabítese | engarabítenos | not used | engarabíteles |
| accusative | engarabíteme | not used | engarabítelo, engarabítela, engarabítese | engarabítenos | not used | engarabítelos, engarabítelas | |
| with first-person plural imperative engarabitemos | dative | not used | engarabitémoste | engarabitémosle | engarabitémonos | engarabitémoos | engarabitémosles |
| accusative | not used | engarabitémoste | engarabitémoslo, engarabitémosla | engarabitémonos | engarabitémoos | engarabitémoslos, engarabitémoslas | |
| with informal second-person plural imperative engarabitad | dative | engarabitadme | not used | engarabitadle | engarabitadnos | engarabitaos | engarabitadles |
| accusative | engarabitadme | not used | engarabitadlo, engarabitadla | engarabitadnos | engarabitaos | engarabitadlos, engarabitadlas | |
| with formal second-person plural imperative engarabiten | dative | engarabítenme | not used | engarabítenle | engarabítennos | not used | engarabítenles, engarabítense |
| accusative | engarabítenme | not used | engarabítenlo, engarabítenla | engarabítennos | not used | engarabítenlos, engarabítenlas, engarabítense | |
Further reading
- “engarabitar”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024