epigraphia
Latin
Etymology
Unknown, ultimately from Ancient Greek ἐπιγραφή (epigraphḗ, “inscription”) + -ia. See also Catalan epigrafia, Dutch epigrafie, English epigraphy, Finnish epigrafia, French épigraphie, Galician epigrafía, Northern Kurdish epîgrafî, Portuguese epigrafia, Romanian epigrafie, and Spanish epigrafía.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɛ.pɪˈɡra.pʰi.a]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [e.piˈɡraː.fi.a]
Noun
epigraphia f (genitive epigraphiae); first declension
- epigraphy
- Epigraphia Indica
- Indian Epigraphy
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | epigraphia | epigraphiae |
| genitive | epigraphiae | epigraphiārum |
| dative | epigraphiae | epigraphiīs |
| accusative | epigraphiam | epigraphiās |
| ablative | epigraphiā | epigraphiīs |
| vocative | epigraphia | epigraphiae |