eradicatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of ērādīcō.
Participle
ērādīcātus (feminine ērādīcāta, neuter ērādīcātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ērādīcātus | ērādīcāta | ērādīcātum | ērādīcātī | ērādīcātae | ērādīcāta | |
| genitive | ērādīcātī | ērādīcātae | ērādīcātī | ērādīcātōrum | ērādīcātārum | ērādīcātōrum | |
| dative | ērādīcātō | ērādīcātae | ērādīcātō | ērādīcātīs | |||
| accusative | ērādīcātum | ērādīcātam | ērādīcātum | ērādīcātōs | ērādīcātās | ērādīcāta | |
| ablative | ērādīcātō | ērādīcātā | ērādīcātō | ērādīcātīs | |||
| vocative | ērādīcāte | ērādīcāta | ērādīcātum | ērādīcātī | ērādīcātae | ērādīcāta | |