Turkish
Etymology
From Proto-Common Turkic *erdem.[1] While Clauson claims a derivational link to Proto-Turkic *ēr (“man, male”),[1] Nişanyan rejects this link, despite a Latin parallel between virtus and vir (“man”).[2] Cognates with Karakhanid اَرْدَمْ (erdem), Tuvan эртем (ertem), Uyghur ئەردەم (erdem).
Pronunciation
- IPA(key): /eɾˈdem/
- Hyphenation: er‧dem
Noun
erdem (definite accusative erdemi, plural erdemler)
- virtue, morals
- Synonym: fazilet
Declension
Declension of erdem
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
erdem
|
erdemler
|
| definite accusative
|
erdemi
|
erdemleri
|
| dative
|
erdeme
|
erdemlere
|
| locative
|
erdemde
|
erdemlerde
|
| ablative
|
erdemden
|
erdemlerden
|
| genitive
|
erdemin
|
erdemlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
erdemim
|
erdemlerim
|
| 2nd singular
|
erdemin
|
erdemlerin
|
| 3rd singular
|
erdemi
|
erdemleri
|
| 1st plural
|
erdemimiz
|
erdemlerimiz
|
| 2nd plural
|
erdeminiz
|
erdemleriniz
|
| 3rd plural
|
erdemleri
|
erdemleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
erdemimi
|
erdemlerimi
|
| 2nd singular
|
erdemini
|
erdemlerini
|
| 3rd singular
|
erdemini
|
erdemlerini
|
| 1st plural
|
erdemimizi
|
erdemlerimizi
|
| 2nd plural
|
erdeminizi
|
erdemlerinizi
|
| 3rd plural
|
erdemlerini
|
erdemlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
erdemime
|
erdemlerime
|
| 2nd singular
|
erdemine
|
erdemlerine
|
| 3rd singular
|
erdemine
|
erdemlerine
|
| 1st plural
|
erdemimize
|
erdemlerimize
|
| 2nd plural
|
erdeminize
|
erdemlerinize
|
| 3rd plural
|
erdemlerine
|
erdemlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
erdemimde
|
erdemlerimde
|
| 2nd singular
|
erdeminde
|
erdemlerinde
|
| 3rd singular
|
erdeminde
|
erdemlerinde
|
| 1st plural
|
erdemimizde
|
erdemlerimizde
|
| 2nd plural
|
erdeminizde
|
erdemlerinizde
|
| 3rd plural
|
erdemlerinde
|
erdemlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
erdemimden
|
erdemlerimden
|
| 2nd singular
|
erdeminden
|
erdemlerinden
|
| 3rd singular
|
erdeminden
|
erdemlerinden
|
| 1st plural
|
erdemimizden
|
erdemlerimizden
|
| 2nd plural
|
erdeminizden
|
erdemlerinizden
|
| 3rd plural
|
erdemlerinden
|
erdemlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
erdemimin
|
erdemlerimin
|
| 2nd singular
|
erdeminin
|
erdemlerinin
|
| 3rd singular
|
erdeminin
|
erdemlerinin
|
| 1st plural
|
erdemimizin
|
erdemlerimizin
|
| 2nd plural
|
erdeminizin
|
erdemlerinizin
|
| 3rd plural
|
erdemlerinin
|
erdemlerinin
|
|
Derived terms
References
Further reading