erma
Asturian
Adjective
erma
- feminine singular of ermu
Catalan
Pronunciation
Adjective
erma
- feminine singular of erm
Faroese
Etymology
From Old Norse ermr, from Proto-Germanic *armijō.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɛɹma/
- Rhymes: -ɛɹma
Noun
erma f (genitive singular ermu, plural ermur or ermar)
Declension
| f1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | erma | erman | ermur | ermurnar |
| accusative | ermu | ermuna | ermur | ermurnar |
| dative | ermu | ermuni | ermum | ermunum |
| genitive | ermu | ermunnar | erma | ermanna |
| f1s/f6p | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | erma | erman | ermar | ermarnar |
| accusative | ermu | ermuna | ermar | ermarnar |
| dative | ermu | ermuni | ermum | ermunum |
| genitive | ermu | ermunnar | erma | ermanna |
Derived terms
- troyggjuerma
Anagrams
Galician
Adjective
erma
- feminine singular of ermo
Icelandic
Noun
erma
- indefinite genitive plural of ermi
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɛr.ma/
- Rhymes: -ɛrma
- Hyphenation: èr‧ma
Noun
erma f (plural erme)
- (historical, in Ancient Greece) herma; A bust of Hermes placed on a pillar and serving as a boundary stone
See also
Anagrams
Ladin
Etymology
Noun
erma f (plural ermes)
Norwegian Bokmål
Alternative forms
Noun
erma n
- definite plural of erme
Norwegian Nynorsk
Noun
erma n
- definite plural of erme
Portuguese
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /ˈeʁ.mɐ/ [ˈeɦ.mɐ]
- (São Paulo) IPA(key): /ˈeɾ.mɐ/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /ˈeʁ.mɐ/
- (Southern Brazil) IPA(key): /ˈeɻ.ma/
- (Portugal) IPA(key): /ˈeɾ.mɐ/
- Hyphenation: er‧ma
Adjective
erma
- feminine singular of ermo