eroderen
Dutch
Etymology
Borrowed from French éroder, from Latin ērōdō.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌeːroːˈdeːrə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: ero‧de‧ren
- Rhymes: -eːrən
Verb
eroderen
Conjugation
| Conjugation of eroderen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | eroderen | |||
| past singular | erodeerde | |||
| past participle | geërodeerd | |||
| infinitive | eroderen | |||
| gerund | eroderen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | erodeer | erodeerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | erodeert, erodeer2 | erodeerde | ||
| 2nd person sing. (u) | erodeert | erodeerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | erodeert | erodeerde | ||
| 3rd person singular | erodeert | erodeerde | ||
| plural | eroderen | erodeerden | ||
| subjunctive sing.1 | erodere | erodeerde | ||
| subjunctive plur.1 | eroderen | erodeerden | ||
| imperative sing. | erodeer | |||
| imperative plur.1 | erodeert | |||
| participles | eroderend | geërodeerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||