errandus

Latin

Etymology

Future passive participle (gerundive) of errō

Participle

errandus (feminine erranda, neuter errandum); first/second-declension participle

  1. which is to go astray

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative errandus erranda errandum errandī errandae erranda
genitive errandī errandae errandī errandōrum errandārum errandōrum
dative errandō errandae errandō errandīs
accusative errandum errandam errandum errandōs errandās erranda
ablative errandō errandā errandō errandīs
vocative errande erranda errandum errandī errandae erranda