errandus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of errō
Participle
errandus (feminine erranda, neuter errandum); first/second-declension participle
- which is to go astray
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | errandus | erranda | errandum | errandī | errandae | erranda | |
| genitive | errandī | errandae | errandī | errandōrum | errandārum | errandōrum | |
| dative | errandō | errandae | errandō | errandīs | |||
| accusative | errandum | errandam | errandum | errandōs | errandās | erranda | |
| ablative | errandō | errandā | errandō | errandīs | |||
| vocative | errande | erranda | errandum | errandī | errandae | erranda | |