erretum

Akkadian

Root
'-r-r
2 terms

Etymology

From π’€€π’Šπ’€Έ (arārum, β€œto curse, insult”).

Pronunciation

Noun

erretum f (plural errΔ“tum) (from Old Akkadian on)

  1. curse, malediction
  2. accursed person

Alternative forms

  • erretu (non-mimated), arratum, arratu
Cuneiform spellings
Logograms Phonetic
  • π’‚Šπ’Š‘π’Œ…π’Œ (e-re-tu-um)
  • π’…ˆπ’Šπ’Œˆ (ar-ra-tum)
  • π’Œ’π’Šπ’Œˆ (arβ‚‚-ra-tum)
  • π’…ˆπ’Šπ’€€π’Œ… (ar-ra-a-tu)
  • (genitive) π’…•π’Š‘π’΄ (er-re-tim)
  • (genitive) π’€€π’Šπ’΄ (a-ra-tim)

References