esaslı

See also: əsaslı

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish اساسلی (esaslı),^[1]^[2] from اساس (esas),^[3] equivalent to esas (“foundation, core; main, essential”) +‎ -lı.

Pronunciation

IPA^(key): /e.sasˈɫɯ/
Hyphenation: e‧sas‧lı

Adjective

esaslı

fundamental, radical; not temporary or accessory; thorough, far-reaching
effective, strong
(of a person) admirable, worthy
authentic, valid (i.e. of news)

Declension

Predicative forms of **esaslı**
present tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I am)	esaslıyım	esaslı mıyım?
sen (you are)	esaslısın	esaslı mısın?
o (he/she/it is)	esaslı / esaslıdır	esaslı mı?
biz (we are)	esaslıyız	esaslı mıyız?
siz (you are)	esaslısınız	esaslı mısınız?
onlar (they are)	esaslı(lar)	esaslı(lar) mı?
past tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	esaslıydım	esaslı mıydım?
sen (you were)	esaslıydın	esaslı mıydın?
o (he/she/it was)	esaslıydı	esaslı mıydı?
biz (we were)	esaslıydık	esaslı mıydık?
siz (you were)	esaslıydınız	esaslı mıydınız?
onlar (they were)	esaslıydılar	esaslı mıydılar?
indirect past
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	esaslıymışım	esaslı mıymışım?
sen (you were)	esaslıymışsın	esaslı mıymışsın?
o (he/she/it was)	esaslıymış	esaslı mıymış?
biz (we were)	esaslıymışız	esaslı mıymışız?
siz (you were)	esaslıymışsınız	esaslı mıymışsınız?
onlar (they were)	esaslıymışlar	esaslı mıymışlar?
conditional
	positive declarative	positive interrogative
ben (if I)	esaslıysam	esaslı mıysam?
sen (if you)	esaslıysan	esaslı mıysan?
o (if he/she/it)	esaslıysa	esaslı mıysa?
biz (if we)	esaslıysak	esaslı mıysak?
siz (if you)	esaslıysanız	esaslı mıysanız?
onlar (if they)	esaslıysalar	esaslı mıysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Adverb