evangelicus

Latin

Etymology

ēvangelium (gospel) +‎ -icus

Pronunciation

Adjective

ēvangelicus (feminine ēvangelica, neuter ēvangelicum); first/second-declension adjective

  1. evangelical

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ēvangelicus ēvangelica ēvangelicum ēvangelicī ēvangelicae ēvangelica
genitive ēvangelicī ēvangelicae ēvangelicī ēvangelicōrum ēvangelicārum ēvangelicōrum
dative ēvangelicō ēvangelicae ēvangelicō ēvangelicīs
accusative ēvangelicum ēvangelicam ēvangelicum ēvangelicōs ēvangelicās ēvangelica
ablative ēvangelicō ēvangelicā ēvangelicō ēvangelicīs
vocative ēvangelice ēvangelica ēvangelicum ēvangelicī ēvangelicae ēvangelica

Descendants

  • Catalan: evangèlic
  • French: évangélique
  • Galician: evanxélico
  • Italian: evangelico
  • Portuguese: evangélico
  • Spanish: evangélico

References