evangelizandus
Latin
Etymology
Future passive participle of ēvangelīzō.
Participle
ēvangelizandus (feminine ēvangelizanda, neuter ēvangelizandum); first/second-declension participle
- which is to be preached or evangelized
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ēvangelizandus | ēvangelizanda | ēvangelizandum | ēvangelizandī | ēvangelizandae | ēvangelizanda | |
| genitive | ēvangelizandī | ēvangelizandae | ēvangelizandī | ēvangelizandōrum | ēvangelizandārum | ēvangelizandōrum | |
| dative | ēvangelizandō | ēvangelizandae | ēvangelizandō | ēvangelizandīs | |||
| accusative | ēvangelizandum | ēvangelizandam | ēvangelizandum | ēvangelizandōs | ēvangelizandās | ēvangelizanda | |
| ablative | ēvangelizandō | ēvangelizandā | ēvangelizandō | ēvangelizandīs | |||
| vocative | ēvangelizande | ēvangelizanda | ēvangelizandum | ēvangelizandī | ēvangelizandae | ēvangelizanda | |