evocans
Latin
Etymology
Present participle of ēvocō.
Participle
ēvocāns (genitive ēvocantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | ēvocāns | ēvocantēs | ēvocantia | ||
| genitive | ēvocantis | ēvocantium | |||
| dative | ēvocantī | ēvocantibus | |||
| accusative | ēvocantem | ēvocāns | ēvocantēs ēvocantīs |
ēvocantia | |
| ablative | ēvocante ēvocantī1 |
ēvocantibus | |||
| vocative | ēvocāns | ēvocantēs | ēvocantia | ||
1When used purely as an adjective.