Turkish
Pronunciation
- IPA(key): [evˈɾæn]
- Hyphenation: ev‧ren
Etymology 1
Learned borrowing from Old Anatolian Turkish اورن (evren). Traditionally derived from evir- (“to spin”) + -en. Cognate with Old Turkic 𐰋𐰼 (ebir-). Compare Gagauz evrem.
Rarely used after the 15th century, until it was revived during the Turkish language reform as a Turkic equivalent for the Arabic borrowing kâinat.[1] The difference in meaning presumably comes from the dragon's mythicized perks of covering and spinning the earth.
Noun
evren (definite accusative evreni, plural evrenler)
- the sum of everything that exists in the Cosmos, Universe [from 1934]
- Synonym: kâinat
- Everything under consideration, Universe
- (figurative) The environment in which a person lives and interacts
- (Turkic mythology) alternative form of Evreğen
Declension
Declension of evren
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
evren
|
evrenler
|
| definite accusative
|
evreni
|
evrenleri
|
| dative
|
evrene
|
evrenlere
|
| locative
|
evrende
|
evrenlerde
|
| ablative
|
evrenden
|
evrenlerden
|
| genitive
|
evrenin
|
evrenlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
evrenim
|
evrenlerim
|
| 2nd singular
|
evrenin
|
evrenlerin
|
| 3rd singular
|
evreni
|
evrenleri
|
| 1st plural
|
evrenimiz
|
evrenlerimiz
|
| 2nd plural
|
evreniniz
|
evrenleriniz
|
| 3rd plural
|
evrenleri
|
evrenleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
evrenimi
|
evrenlerimi
|
| 2nd singular
|
evrenini
|
evrenlerini
|
| 3rd singular
|
evrenini
|
evrenlerini
|
| 1st plural
|
evrenimizi
|
evrenlerimizi
|
| 2nd plural
|
evreninizi
|
evrenlerinizi
|
| 3rd plural
|
evrenlerini
|
evrenlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
evrenime
|
evrenlerime
|
| 2nd singular
|
evrenine
|
evrenlerine
|
| 3rd singular
|
evrenine
|
evrenlerine
|
| 1st plural
|
evrenimize
|
evrenlerimize
|
| 2nd plural
|
evreninize
|
evrenlerinize
|
| 3rd plural
|
evrenlerine
|
evrenlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
evrenimde
|
evrenlerimde
|
| 2nd singular
|
evreninde
|
evrenlerinde
|
| 3rd singular
|
evreninde
|
evrenlerinde
|
| 1st plural
|
evrenimizde
|
evrenlerimizde
|
| 2nd plural
|
evreninizde
|
evrenlerinizde
|
| 3rd plural
|
evrenlerinde
|
evrenlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
evrenimden
|
evrenlerimden
|
| 2nd singular
|
evreninden
|
evrenlerinden
|
| 3rd singular
|
evreninden
|
evrenlerinden
|
| 1st plural
|
evrenimizden
|
evrenlerimizden
|
| 2nd plural
|
evreninizden
|
evrenlerinizden
|
| 3rd plural
|
evrenlerinden
|
evrenlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
evrenimin
|
evrenlerimin
|
| 2nd singular
|
evreninin
|
evrenlerinin
|
| 3rd singular
|
evreninin
|
evrenlerinin
|
| 1st plural
|
evrenimizin
|
evrenlerimizin
|
| 2nd plural
|
evreninizin
|
evrenlerinizin
|
| 3rd plural
|
evrenlerinin
|
evrenlerinin
|
|
Derived terms
Etymology 2
Inherited from Ottoman Turkish اورن (evren), from Old Anatolian Turkish اورن (evren).
Noun
evren (definite accusative evreni, plural evrenler) (dialectal)
- (Afyonkarahisar, Burdur, Denizli, Aydın, İzmir, Çanakkale, Hatay, Kayseri, Adana, Mersin, Muğla, Kırklareli) a legendary serpent; dragon
- (Isparta) hero
- (İzmir) man in a position of power, leader, lord, master
- Synonyms: bey, ağa
- (Isparta) time
- (Hatay) a tornado in sea, watersprout
Declension
Declension of evren
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
evren
|
evrenler
|
| definite accusative
|
evreni
|
evrenleri
|
| dative
|
evrene
|
evrenlere
|
| locative
|
evrende
|
evrenlerde
|
| ablative
|
evrenden
|
evrenlerden
|
| genitive
|
evrenin
|
evrenlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
evrenim
|
evrenlerim
|
| 2nd singular
|
evrenin
|
evrenlerin
|
| 3rd singular
|
evreni
|
evrenleri
|
| 1st plural
|
evrenimiz
|
evrenlerimiz
|
| 2nd plural
|
evreniniz
|
evrenleriniz
|
| 3rd plural
|
evrenleri
|
evrenleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
evrenimi
|
evrenlerimi
|
| 2nd singular
|
evrenini
|
evrenlerini
|
| 3rd singular
|
evrenini
|
evrenlerini
|
| 1st plural
|
evrenimizi
|
evrenlerimizi
|
| 2nd plural
|
evreninizi
|
evrenlerinizi
|
| 3rd plural
|
evrenlerini
|
evrenlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
evrenime
|
evrenlerime
|
| 2nd singular
|
evrenine
|
evrenlerine
|
| 3rd singular
|
evrenine
|
evrenlerine
|
| 1st plural
|
evrenimize
|
evrenlerimize
|
| 2nd plural
|
evreninize
|
evrenlerinize
|
| 3rd plural
|
evrenlerine
|
evrenlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
evrenimde
|
evrenlerimde
|
| 2nd singular
|
evreninde
|
evrenlerinde
|
| 3rd singular
|
evreninde
|
evrenlerinde
|
| 1st plural
|
evrenimizde
|
evrenlerimizde
|
| 2nd plural
|
evreninizde
|
evrenlerinizde
|
| 3rd plural
|
evrenlerinde
|
evrenlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
evrenimden
|
evrenlerimden
|
| 2nd singular
|
evreninden
|
evrenlerinden
|
| 3rd singular
|
evreninden
|
evrenlerinden
|
| 1st plural
|
evrenimizden
|
evrenlerimizden
|
| 2nd plural
|
evreninizden
|
evrenlerinizden
|
| 3rd plural
|
evrenlerinden
|
evrenlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
evrenimin
|
evrenlerimin
|
| 2nd singular
|
evreninin
|
evrenlerinin
|
| 3rd singular
|
evreninin
|
evrenlerinin
|
| 1st plural
|
evrenimizin
|
evrenlerimizin
|
| 2nd plural
|
evreninizin
|
evrenlerinizin
|
| 3rd plural
|
evrenlerinin
|
evrenlerinin
|
|
Adjective
evren (dialectal)
- (Uşak, Burdur, Muğla) handsome and big (man)
- (Burdur, Giresun, Muğla) high, big
Declension
Predicative forms of evren
| present tense
|
|
|
positive declarative
|
positive interrogative
|
| ben (I am)
|
evrenyum
|
evren muyum?
|
| sen (you are)
|
evrensun
|
evren musun?
|
| o (he/she/it is)
|
evren / evrendur
|
evren mu?
|
| biz (we are)
|
evrenyuz
|
evren muyuz?
|
| siz (you are)
|
evrensunuz
|
evren musunuz?
|
| onlar (they are)
|
evren(lar)
|
evren(lar) mı?
|
| past tense
|
|
|
positive declarative
|
positive interrogative
|
| ben (I was)
|
evrenydum
|
evren muydum?
|
| sen (you were)
|
evrenydun
|
evren muydun?
|
| o (he/she/it was)
|
evrenydu
|
evren muydu?
|
| biz (we were)
|
evrenyduk
|
evren muyduk?
|
| siz (you were)
|
evrenydunuz
|
evren muydunuz?
|
| onlar (they were)
|
evrenydular
|
evren muydular?
|
| indirect past
|
|
|
positive declarative
|
positive interrogative
|
| ben (I was)
|
evrenymuşum
|
evren muymuşum?
|
| sen (you were)
|
evrenymuşsun
|
evren muymuşsun?
|
| o (he/she/it was)
|
evrenymuş
|
evren muymuş?
|
| biz (we were)
|
evrenymuşuz
|
evren muymuşuz?
|
| siz (you were)
|
evrenymuşsunuz
|
evren muymuşsunuz?
|
| onlar (they were)
|
evrenymuşlar
|
evren muymuşlar?
|
| conditional
|
|
|
positive declarative
|
positive interrogative
|
| ben (if I)
|
evrenysam
|
evren muysam?
|
| sen (if you)
|
evrenysan
|
evren muysan?
|
| o (if he/she/it)
|
evrenysa
|
evren muysa?
|
| biz (if we)
|
evrenysak
|
evren muysak?
|
| siz (if you)
|
evrenysanız
|
evren muysanız?
|
| onlar (if they)
|
evrenysalar
|
evren muysalar?
|
For negative forms, use the appropriate form of değil.
References
Further reading
- “evren”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- “evren”, in Türkiye'de halk ağzından derleme sözlüğü [Compilation Dictionary of Popular Speech in Turkey] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1982
- Ejderha on the Turkish Wikipedia.Wikipedia tr