excruciandus
Latin
Etymology
Future passive participle of excruciō.
Participle
excruciandus (feminine excrucianda, neuter excruciandum); first/second-declension participle
- which is to be tortured
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | excruciandus | excrucianda | excruciandum | excruciandī | excruciandae | excrucianda | |
| genitive | excruciandī | excruciandae | excruciandī | excruciandōrum | excruciandārum | excruciandōrum | |
| dative | excruciandō | excruciandae | excruciandō | excruciandīs | |||
| accusative | excruciandum | excruciandam | excruciandum | excruciandōs | excruciandās | excrucianda | |
| ablative | excruciandō | excruciandā | excruciandō | excruciandīs | |||
| vocative | excruciande | excrucianda | excruciandum | excruciandī | excruciandae | excrucianda | |