excubiturus
Latin
Etymology
Future active participle of excubō
Participle
excubitūrus (feminine excubitūra, neuter excubitūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | excubitūrus | excubitūra | excubitūrum | excubitūrī | excubitūrae | excubitūra | |
| genitive | excubitūrī | excubitūrae | excubitūrī | excubitūrōrum | excubitūrārum | excubitūrōrum | |
| dative | excubitūrō | excubitūrae | excubitūrō | excubitūrīs | |||
| accusative | excubitūrum | excubitūram | excubitūrum | excubitūrōs | excubitūrās | excubitūra | |
| ablative | excubitūrō | excubitūrā | excubitūrō | excubitūrīs | |||
| vocative | excubitūre | excubitūra | excubitūrum | excubitūrī | excubitūrae | excubitūra | |