exercitandus
Latin
Etymology
Future passive participle of exercitō
Participle
exercitandus (feminine exercitanda, neuter exercitandum); first/second-declension participle
- which is to be exercised
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | exercitandus | exercitanda | exercitandum | exercitandī | exercitandae | exercitanda | |
| genitive | exercitandī | exercitandae | exercitandī | exercitandōrum | exercitandārum | exercitandōrum | |
| dative | exercitandō | exercitandae | exercitandō | exercitandīs | |||
| accusative | exercitandum | exercitandam | exercitandum | exercitandōs | exercitandās | exercitanda | |
| ablative | exercitandō | exercitandā | exercitandō | exercitandīs | |||
| vocative | exercitande | exercitanda | exercitandum | exercitandī | exercitandae | exercitanda | |