experimenteren
Dutch
Etymology
Borrowed from Middle French experimenter.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌɛkspeːrimɛnˈteːrə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: ex‧pe‧ri‧men‧te‧ren
- Rhymes: -eːrən
Verb
experimenteren
- (intransitive) to experiment
Conjugation
| Conjugation of experimenteren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | experimenteren | |||
| past singular | experimenteerde | |||
| past participle | geëxperimenteerd | |||
| infinitive | experimenteren | |||
| gerund | experimenteren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | experimenteer | experimenteerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | experimenteert, experimenteer2 | experimenteerde | ||
| 2nd person sing. (u) | experimenteert | experimenteerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | experimenteert | experimenteerde | ||
| 3rd person singular | experimenteert | experimenteerde | ||
| plural | experimenteren | experimenteerden | ||
| subjunctive sing.1 | experimentere | experimenteerde | ||
| subjunctive plur.1 | experimenteren | experimenteerden | ||
| imperative sing. | experimenteer | |||
| imperative plur.1 | experimenteert | |||
| participles | experimenterend | geëxperimenteerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||