extimescens

Latin

Etymology

Present participle of extimēscō.

Participle

extimēscēns (genitive extimēscentis); third-declension one-termination participle

  1. dreading

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative extimēscēns extimēscentēs extimēscentia
genitive extimēscentis extimēscentium
dative extimēscentī extimēscentibus
accusative extimēscentem extimēscēns extimēscentēs
extimēscentīs
extimēscentia
ablative extimēscente
extimēscentī1
extimēscentibus
vocative extimēscēns extimēscentēs extimēscentia

1When used purely as an adjective.