förirra
Swedish
Etymology
Verb
förirra
- (reflexive) to get lost (become lost), go astray
- Förirra dig inte in på skjutbanan.
- Don't stray into the shooting range.
- Förirra dig inte in på skjutbanan.
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | förirra | — | ||
| supine | förirrat | — | ||
| imperative | förirra | — | ||
| imper. plural1 | förirren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | förirrar | förirrade | — | — |
| ind. plural1 | förirra | förirrade | — | — |
| subjunctive2 | förirre | förirrade | — | — |
| present participle | förirrande | |||
| past participle | förirrad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.