fúinn

See also: fuinn

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfuːɪnː/

Etymology 1

Adjective

fúinn (comparative fúnari, superlative fúnastur)

  1. rotten
Declension
Positive forms of fúinn
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative fúinn fúin fúið
accusative fúinn fúna
dative fúnum fúinni fúnu
genitive fúins fúinnar fúins
plural masculine feminine neuter
nominative fúnir fúnar fúin
accusative fúna
dative fúnum
genitive fúinna
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative fúni fúna fúna
acc/dat/gen fúna fúnu
plural (all-case) fúnu
Comparative forms of fúinn
weak declension
(definite)
masculine feminine neuter
singular (all-case) fúnari fúnari fúnara
plural (all-case) fúnari
Superlative forms of fúinn
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative fúnastur fúnust fúnast
accusative fúnastan fúnasta
dative fúnustum fúnastri fúnustu
genitive fúnasts fúnastrar fúnasts
plural masculine feminine neuter
nominative fúnastir fúnastar fúnust
accusative fúnasta
dative fúnustum
genitive fúnastra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative fúnasti fúnasta fúnasta
acc/dat/gen fúnasta fúnustu
plural (all-case) fúnustu

Etymology 2

Noun

fúinn

  1. definite nominative singular of fúi

Irish

Pronunciation

  • IPA(key): /fˠuːn̠ʲ/[1]

Pronoun

fúinn (emphatic fúinne)

  1. first-person plural of faoi

References

  1. ^ Finck, F. N. (1899) Die araner mundart [The Aran Dialect] (in German), Zweiter Band: Wörterbuch [Second volume: Dictionary], Marburg: Elwert’sche Verlagsbuchhandlung, page 119