fúna

See also: funa, funá, and fuña

Icelandic

From Old Norse fúna, from Proto-Germanic *fun- (“damp, mould, mildew”).

fúna (weak verb, third-person singular past indicative fúnaði, supine fúnað)

*fúna* – active voice (*germynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að fúna
supine sagnbót		fúnað
present participle lýsingarháttur nútíðar		fúnandi

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	fúna	fúnaði	fúni	fúnaði
	þú	fúnar	fúnaðir	fúnir	fúnaðir
	hann, hún, það	fúnar	fúnaði	fúni	fúnaði
plural	við	fúnum	fúnuðum	fúnum	fúnuðum
	þið	fúnið	fúnuðuð	fúnið	fúnuðuð
	þeir, þær, þau	fúna	fúnuðu	fúni	fúnuðu

		imperative boðháttur
singular	þú	fúna (þú), fúnaðu
plural	þið	fúnið (þið), fúniði¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

*fúnaður* — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fúnaður	fúnuð	fúnað	fúnaðir	fúnaðar	fúnuð
accusative (þolfall)	fúnaðan	fúnaða	fúnað	fúnaða	fúnaðar	fúnuð
dative (þágufall)	fúnuðum	fúnaðri	fúnuðu	fúnuðum	fúnuðum	fúnuðum
genitive (eignarfall)	fúnaðs	fúnaðrar	fúnaðs	fúnaðra	fúnaðra	fúnaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fúnaði	fúnaða	fúnaða	fúnuðu	fúnuðu	fúnuðu
accusative (þolfall)	fúnaða	fúnuðu	fúnaða	fúnuðu	fúnuðu	fúnuðu
dative (þágufall)	fúnaða	fúnuðu	fúnaða	fúnuðu	fúnuðu	fúnuðu
genitive (eignarfall)	fúnaða	fúnuðu	fúnaða	fúnuðu	fúnuðu	fúnuðu