fús

See also: fus, fûs, and füs

Icelandic

Etymology

From Old Norse fúss, from Proto-Germanic *funsaz.

Pronunciation

  • IPA(key): /fuːs/
    Rhymes: -uːs

Adjective

fús (comparative fúsari, superlative fúsastur)

  1. ready and willing, eager

Declension

Positive forms of fús
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative fús fús fúst
accusative fúsan fúsa
dative fúsum fúsri fúsu
genitive fúss fúsrar fúss
plural masculine feminine neuter
nominative fúsir fúsar fús
accusative fúsa
dative fúsum
genitive fúsra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative fúsi fúsa fúsa
acc/dat/gen fúsa fúsu
plural (all-case) fúsu
Comparative forms of fús
weak declension
(definite)
masculine feminine neuter
singular (all-case) fúsari fúsari fúsara
plural (all-case) fúsari
Superlative forms of fús
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative fúsastur fúsust fúsast
accusative fúsastan fúsasta
dative fúsustum fúsastri fúsustu
genitive fúsasts fúsastrar fúsasts
plural masculine feminine neuter
nominative fúsastir fúsastar fúsust
accusative fúsasta
dative fúsustum
genitive fúsastra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative fúsasti fúsasta fúsasta
acc/dat/gen fúsasta fúsustu
plural (all-case) fúsustu

Derived terms

  • fús til (willing, eager to do something)

See also