fabriceren

Dutch

Etymology

Borrowed from Middle French fabriquer.

Pronunciation

  • IPA(key): /fɑbriˈseːrə(n)/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -eːrən

Verb

fabriceren

  1. (transitive) to manufacture

Conjugation

Conjugation of fabriceren (weak)
infinitive fabriceren
past singular fabriceerde
past participle gefabriceerd
infinitive fabriceren
gerund fabriceren n
present tense past tense
1st person singular fabriceer fabriceerde
2nd person sing. (jij) fabriceert, fabriceer2 fabriceerde
2nd person sing. (u) fabriceert fabriceerde
2nd person sing. (gij) fabriceert fabriceerde
3rd person singular fabriceert fabriceerde
plural fabriceren fabriceerden
subjunctive sing.1 fabricere fabriceerde
subjunctive plur.1 fabriceren fabriceerden
imperative sing. fabriceer
imperative plur.1 fabriceert
participles fabricerend gefabriceerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Descendants

  • → Lokono: fabrisirdun
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.