fabulera
French
Verb
fabulera
- third-person singular simple future of fabuler
Swedish
Etymology
Derived from Latin fābulārī. Cognate of French fabuler, German fabulieren.
Verb
fabulera (present fabulerar, preterite fabulerade, supine fabulerat, imperative fabulera)
- to fabulate
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | fabulera | fabuleras | ||
| supine | fabulerat | fabulerats | ||
| imperative | fabulera | — | ||
| imper. plural1 | fabuleren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | fabulerar | fabulerade | fabuleras | fabulerades |
| ind. plural1 | fabulera | fabulerade | fabuleras | fabulerades |
| subjunctive2 | fabulere | fabulerade | fabuleres | fabulerades |
| present participle | fabulerande | |||
| past participle | fabulerad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Derived terms
- fabulering