factatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of factō

Participle

factātus (feminine factāta, neuter factātum); first/second-declension participle

  1. made

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative factātus factāta factātum factātī factātae factāta
genitive factātī factātae factātī factātōrum factātārum factātōrum
dative factātō factātae factātō factātīs
accusative factātum factātam factātum factātōs factātās factāta
ablative factātō factātā factātō factātīs
vocative factāte factāta factātum factātī factātae factāta