fanfaroni

Esperanto

Etymology

From French fanfaronner, from Spanish fanfarronear, ultimately from Arabic فَرْفَار (farfār). Compare English fanfare.

Pronunciation

  • IPA(key): /fanfaˈroni/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -oni
  • Hyphenation: fan‧fa‧ro‧ni

Verb

fanfaroni (present fanfaronas, past fanfaronis, future fanfaronos, conditional fanfaronus, volitive fanfaronu)

  1. (intransitive) to brag, boast, swagger

Conjugation

Conjugation of fanfaroni
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense fanfaronas fanfaronis fanfaronos
active participle fanfaronanta fanfaronantaj fanfaroninta fanfaronintaj fanfarononta fanfaronontaj
acc. fanfaronantan fanfaronantajn fanfaronintan fanfaronintajn fanfaronontan fanfaronontajn
nominal active participle fanfaronanto fanfaronantoj fanfaroninto fanfaronintoj fanfarononto fanfaronontoj
acc. fanfaronanton fanfaronantojn fanfaroninton fanfaronintojn fanfarononton fanfaronontojn
adverbial active participle fanfaronante fanfaroninte fanfarononte
infinitive fanfaroni imperative fanfaronu conditional fanfaronus

Derived terms

  • fanfaronulo

Italian

Pronunciation

  • IPA(key): /fan.faˈro.ni/
  • Rhymes: -oni
  • Hyphenation: fan‧fa‧ró‧ni

Noun

fanfaroni m pl

  1. plural of fanfarone

Anagrams