Romanian
Etymology
Borrowed from French fantasme, Italian fantasma, or earlier from Greek φάντασμα (fántasma). Doublet of fantomă.
Noun
fantasmă f (plural fantasme)
- phantasm
Declension
Declension of fantasmă
|
|
singular
|
|
plural
|
|
|
indefinite
|
definite
|
indefinite
|
definite
|
| nominative-accusative
|
fantasmă
|
fantasma
|
fantasme
|
fantasmele
|
| genitive-dative
|
fantasme
|
fantasmei
|
fantasme
|
fantasmelor
|
| vocative
|
fantasmă, fantasmo
|
fantasmelor
|