farozon
Swedish
Etymology
Compound of fara (“danger”) + -o- + zon. First attested in 1920.
Noun
farozon c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | farozon | farozons |
| definite | farozonen | farozonens | |
| plural | indefinite | farozoner | farozoners |
| definite | farozonerna | farozonernas |