farslitan
Old Dutch
Etymology
Verb
farslītan
Conjugation
Conjugation of farslītan (strong class 1)
| infinitive | farslītan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | farslīto, farslīton | farslēt |
| 2nd person singular | farslītis | farsliti |
| 3rd person singular | farslītit | farslēt |
| 1st person plural | farslītun | farsliton |
| 2nd person plural | farslītit | farslitot |
| 3rd person plural | farslītunt | farsliton |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | farslīte | farsliti |
| 2nd person singular | farslītis | farsliti |
| 3rd person singular | farslīte | farsliti |
| 1st person plural | farslītin | farslitin |
| 2nd person plural | farslītit | farslitit |
| 3rd person plural | farslītin | farslitin |
| imperative | present | |
| singular | farslīt | |
| plural | farslītet | |
| participle | present | past |
| farslītandi | farslitan | |
Descendants
- Middle Dutch: versliten
- Dutch: verslijten
Further reading
- “farslītan”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012