farwinnan
Old Dutch
Etymology
Verb
farwinnan
Inflection
Conjugation of farwinnan (strong class 3)
| infinitive | farwinnan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | farwinno, farwinnon | farwan |
| 2nd person singular | farwinnis | farwunni |
| 3rd person singular | farwinnit | farwan |
| 1st person plural | farwinnun | farwunnon |
| 2nd person plural | farwinnit | farwunnot |
| 3rd person plural | farwinnunt | farwunnon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | farwinne | farwunni |
| 2nd person singular | farwinnis | farwunni |
| 3rd person singular | farwinne | farwunni |
| 1st person plural | farwinnin | farwunnin |
| 2nd person plural | farwinnit | farwunnit |
| 3rd person plural | farwinnin | farwunnin |
| imperative | present | |
| singular | farwin | |
| plural | farwinnet | |
| participle | present | past |
| farwinnandi | farwunnan | |
Descendants
Further reading
- “farwinnan”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012