verwinnen
Dutch
Etymology
From Middle Dutch verwinnen, from Old Dutch farwinnan. Equivalent to ver- + winnen.
Pronunciation
- IPA(key): /vərˈʋɪ.nə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: ver‧win‧nen
- Rhymes: -ɪnən
Verb
verwinnen
Conjugation
| Conjugation of verwinnen (strong class 3a, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verwinnen | |||
| past singular | verwon | |||
| past participle | verwonnen | |||
| infinitive | verwinnen | |||
| gerund | verwinnen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verwin | verwon | ||
| 2nd person sing. (jij) | verwint, verwin2 | verwon | ||
| 2nd person sing. (u) | verwint | verwon | ||
| 2nd person sing. (gij) | verwint | verwont | ||
| 3rd person singular | verwint | verwon | ||
| plural | verwinnen | verwonnen | ||
| subjunctive sing.1 | verwinne | verwonne | ||
| subjunctive plur.1 | verwinnen | verwonnen | ||
| imperative sing. | verwin | |||
| imperative plur.1 | verwint | |||
| participles | verwinnend | verwonnen | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||