favnur
Faroese
Etymology
From Old Norse faðmr, from Proto-Germanic *faþmaz.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈfaunʊr]
Noun
favnur m (genitive singular favns, plural favnar)
Declension
| m6 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | favnur | favnurin | favnar | favnarnir |
| accusative | favn | favnin | favnar | favnarnar |
| dative | favni | favninum | favnum | favnunum |
| genitive | favns | favnsins | favna | favnanna |