fenik

See also: Fenik

Hungarian

Etymology

fen +‎ -ik

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈfɛnik]
  • Hyphenation: fe‧nik

Verb

fenik

  1. third-person plural indicative present definite of fen

Volapük

Etymology

From fen +‎ -ik.

Pronunciation

  • IPA(key): [fe.ˈnik]

Adjective

fenik

  1. tired
    Neito, ven binob fenik e labob slipi, golob lü slipacem.
    At night, when I'm tired and feel sleepy, I go to the bedroom.

Declension

Declension of fenik
positive comparative superlative
preceding noun fenik fenikum fenikün
separated singular plural singular plural singular plural
nominative fenik feniks fenikum fenikums fenikün feniküns
genitive fenika fenikas fenikuma fenikumas feniküna fenikünas
dative fenike fenikes fenikume fenikumes feniküne fenikünes
accusative feniki fenikis fenikumi fenikumis feniküni fenikünis
predicative feniku fenikus fenikumu fenikumus fenikünu fenikünus
vocative o fenik! o feniks! o fenikum! o fenikums! o fenikün! o feniküns!

Derived terms

  • fen
  • fenön
  • fenikön
  • fenükön