ffensio

Welsh

Etymology

From ffens (fence) +‎ -io.

Pronunciation

Verb

ffensio (first-person singular present ffensiaf, not mutable)

  1. to fence

Conjugation

Conjugation (colloquial)
inflected
colloquial forms
singular plural
first second third first second third
future ffensia i,
ffensiaf i
ffensi di ffensith o/e/hi,
ffensiff e/hi
ffensiwn ni ffensiwch chi ffensian nhw
conditional ffensiwn i ffensiet ti ffensiai fo/fe/hi ffensien ni ffensiech chi ffensien nhw
preterite ffensiais i,
ffensies i
ffensiaist ti,
ffensiest ti
ffensiodd o/e/hi ffension ni ffensioch chi ffension nhw
imperative ffensia ffensiwch

Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.

References

  • R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “ffensio”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies